افغانستان دهه 1960

نمای صلح آمیز افغانستان دهه 1960 تصویری بسیار متفاوت از کشوری ارائه می کند که با فساد و ناآرامی دست به گریبان است. در 1960، پروفسور دانشگاه ایالت آریزونا دکتر بیل پادلیچ[1] و خانواده اش تابستان سخت و شرجی تمپ[2] آریزونا را به مقصد حوالی کابل، افغانستان ترک کردند. بعد از خدمت در جنگ جهانی دوم، پادلیچ خواست تا در اقدامی با هدف صلح و آرامش نقش داشته باشد و به همین دلیل، با یونسکو برای کار به مدت دو سال در دانشکده مدرسان عالی کابل، افغانستان همکاری کرد. به همراه او فرزندانش، ژن و پگ[3]، به همراه همسرش مارگارت حضور داشتند.

پادلیچ در زمانهایی که با همکاران افغانی­اش نبود، فیلم کوداکروم[4] خود را ساخت، که افغانستان در حال مدرن شدن و صلح آمیز را نشان می­دهد و چیزی کاملاً متفاوت از تصاویر و افکار دلخراشی که امروز ما در ارتباط با این کشور جنگ-زده می­بینیم به تصویر می­کشد. به عقیده­ی پگ پادلیچ، به همین دلیل است که عکس­های پدرش پادلیچ بسیار اهمیت دارند. پادلیچ ادامه می­دهد، این عکس­ها «می­توانند باعث شوند مردم افغانستان و مردم آن را آنگونه که بودند و می­توانند باشند ببینند. دانستن این مطلب مهم است که ما با مردم سرزمین­های دیگر بیشتر از آنچه ما را از هم جدا می­کند، نقاط اشتراک داریم.»

---

[1] Bill Podlich

[2] Tempe

[3] Jan and Peg

[4] Kodachrome

مترجم: مهدی حقگو
آدرس مقاله اصلی:
all-that-is-interesting.com/1960s-afghanistan?utm_source=disqus&utm_medium=cpc&utm_campaign=disqusus
تاریخ ترجمه: 17/10/1392